سه تحولی که بلاکچین در یک صنعت بزرگ رقم خواهد زد / چه آینده‌ای در انتظار صنعت مدیریت دارایی است؟

پیش‌بینی دقیق از آینده یک صنعت هرگز امکان‌پذیر نیست اما آینده قطعاً با امروز خیلی متفاوت خواهد بود و ما به دنبال کشف همین تفاوت‌ها هستیم تا برای رویارویی با آن آماده باشیم. صنعت مدیریت دارایی نیز به واسطه تکامل تکنولوژی و تحول دیجیتال، آینده‌ای بسیار متفاوت‌تر از امروز خواهد داشت. یکی از فناوری‌هایی که این صنعت را دگرگون خواهد ساخت، بلاکچین است که احتمالاً اسم آن را شنیده‌اید.

بلاکچین چگونه صنعت مدیریت دارایی را تغییر خواهد داد؟


صنعت مدیریت دارایی


 صنعت مدیریت دارایی با فاصله‌گرفتن از فرایندهای دستی و تعاملات سنتی، به استقبال پلتفرم‌های آنلاین می‌رود تا با دیجیتالی‌شدن بازارهای مالی و ترندهای دنیا همگام شود.

با رشد دارایی‌های دیجیتال، توکنیزه کردن دارایی‌های فیزیکی (مانند زمین) و افزایش تمرکز بر فاکتورهای ESG (عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی)، صنعت مدیریت دارایی نیز در حال تغییر و دگرگون‌شدن است.

انتظار می‌رود که فناوری بلاکچین و قراردادهای هوشمند تغییرات قابل توجهی را در صنعت مدیریت دارایی ایجاد کنند. در ادامه، ترندهای کلیدی بلاکچین را بررسی می‌کنیم که قرار است آینده صنعت مدیریت دارایی را شکل دهند. این ترندها عبارتند از:

  • توکنایزه کردن دارایی‌های فیزیکی (توکنیزاسیون)
  • مدیریت دارایی مبتنی بر بلاکچین یا آنچین
  • شخصی‌سازی و همسو کردن سبد سرمایه‌گذاری با ارزش‌های سرمایه‌گذار

توکن‌سازی یا توکنایزه کردن (Tokenization)


توکنایزه کردن دارایی‌های فیزیکی به عنوان یک فناوری تحول‌آفرین، این پتانسیل را دارد که در شیوه مدیریت دارایی‌ها انقلابی به پا کند.

در توکنیزه کردن با تبدیل دارایی‌های فیزیکی به توکن‌های دیجیتال در شبکه بلاکچین، دارایی‌های تقسیم‌ناپذیر را می‌توان به هزاران بخش تقسیم کرد.

یکی از مهم‌ترین مزایای توکنیزه کردن، افزایش نقدینگی یا لیکوئیدیتی است. دارایی‌های توکن شده در یک بازار جهانی معامله می‌شوند و در نتیجه، خریداران و فروشندگان بیشتری برای این دارایی‌ها وجود دارد. همچنین با افزایش نقدینگی، معاملات سریع‌تر و کارآمدتر انجام می‌شوند و می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های معاملات شود.

علاوه بر این، توکنیزه کردن تعداد گزینه‌های سرمایه‌گذاری را برای افراد افزایش می‌دهد و مالکیت مشاع یا اشتراکی دارایی‌ها را ممکن می‌سازد؛ یعنی سرمایه‌گذار به‌جای خرید کل یک دارایی، در حد توان خود سهم کوچکی از آن دارایی را خریداری می‌کند.

با توکنیزه کردن دارایی‌ها، افراد در هرکجای دنیا می‌توانند به راحتی روی توکن موردنظر سرمایه‌گذاری کنند. در این صورت، سرمایه‌گذاری دردسترس‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر برای طیف وسیع‌تری از مردم فراهم می‌شود و سرمایه‌گذاران کوچک هم فرصت‌های سرمایه‌گذاری بیشتری خواهند داشت.  در اینجا دیگر مهم نیست که زبان یا دین یا نژاد افراد چیست یا چقدر پول دارند. در نتیجه، کشورهای درحال‌توسعه هم می‌توانند به نقدینگی بیشتر و بازار مالی جهانی دسترسی داشته باشند.

یک مثال در این مورد با هم بخوانیم:

ساختمان چندطبقه‌ای را در تهران در نظر بگیرید که ۱۰ مشتری احتمالی دارد که از طریق بنگاه‌های اطراف، آن ساختمان را پیدا کرده‌اند. این ساختمان می‌تواند به صورت توکن دربیاید؛ برای مثال هزار توکن از این ساختمان در بازار کریپتو وجود داشته باشد. این توکن‌ها به نوعی مالکیت و سهام آن ملک به شمار می‌روند و می‌توان آنها را خریدوفروش کرد.

فردی می‌تواند ۱ توکن از این خانه را بخرد (یک هزارم این خانه). فرد دیگری ممکن است ۱۰ توکن بخرد یا کل هزار توکن را خریداری کند و مالک کل ساختمان شود. بنابراین، همه افراد بر اساس میزان سرمایه خود می‌توانند سهمی از این ملک داشته باشند.

Persaff نمونه‌ای از توکنایز کردن دارایی فیزیکی

Persaff (Persian saffron Token)، یک توکن دیجیتال برای خریدوفروش زعفران ایرانی است. پشتوانه هر persaff، یک گرم زعفرانی است که در انبار نگهداری می‌شود و می‌توان به راحتی آن را به هرگونه ارز دیگری تبدیل کرد. این توکن توسط بینوست و مزدکس راه‌اندازی شده است.


مدیریت دارایی آنچین (Onchain Asset Management)


مدیریت دارایی مبتنی بر بلاکچین یا آنچین، یک فناوری نو و مبتکرانه است که تغییرات بزرگی در نحوه مدیریت و معامله دارایی‌ها ایجاد خواهد کرد.

افزایش شفافیت یکی از مهم‌ترین مزایای مدیریت دارایی آنچین است. بلاکچین یک دفترکل دیجیتال غیرمتمرکز است که معاملات را به صورتی امن و شفاف ثبت می‌کند. با استفاده از فناوری بلاکچین همه معاملات به صورت شفاف و بدوندست‌کاری ثبت می‌شوند و اعتماد و اطمینان بین سرمایه‌گذاران افزایش پیدا می‌کند.

یکی دیگر از فواید مهم مدیریت دارایی آنچین این است که امکان معاملات بدون مرز را فراهم می‌کند. فناوری بلاکچین نیاز به واسطه‌هایی مثل بانک‌ها یا مؤسسات مالی را از بین می‌برد که به کاهش هزینه‌ها و افزایش دسترسیکمک می‌کند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار ایرانی بتواند بدون هیچ مانعی در صندوق سرمایه‌گذاری کشور کانادا سرمایه‌گذاری کند.